Kahramanmaraş’taki depremde çok sayıda yakınını kaybeden Ferhat Güven (54), deprem sırasında yaşadıklarını anlattı. Deprem sırasında uyanık olduğunu ifade eden Güven, “Önce bir anda ‘güm’ sesi geldi. ‘Komşum yandan duvara vurdu sandım’ dedi.
Merkez üssü Kahramanmaraş olan ve 10 ili vuran depremlerin ardından Gençlik ve Spor Sağlık Bakanlığı’na bağlı Cihannüma Kız Öğrenci Yurdu’na yerleştirilen depremzedelerden Ferhat İnanç, çok zor günler geçirdiklerini anlattı. Amcası ve teyzesinin cesetlerini kendi elleriyle çıkardığını anlatan İtimat, “Bizimle teyzemin evi arasında 1 kilometre mesafe vardı. Önce kendimize gelmeye çalıştık. Hücremle vakit geçiriyordum. Namaz kılmak ve yatmak için telefon yatakta.Birden ‘güm’ sesi geldi.Yan komşum duvara çarpıyor sandım.Sonunda çekyat sarsıldı.Biraz sonra sanki bir ses geldi. saca taş dökülüyordu daha da büyüdü elektrikler gitti dışarı çıktım sallama 50 saniye dediler ama güya 50 gün sürdü bitmedi bitmedi dur.3 çocuğum var eşimle birlikte diğer konutumda kalıyorlardı.Bir yandan çocuklarımı düşündüm bir yandan ‘burada öleceğim’ dedim’ ifadelerini kullandı. .
‘ÖLENE KADAR UNUTAMAM’
Bir diğer depremzede Kahramanmaraşlı Mahmut Hülagü (38) ise psikolojilerinin kötü olduğunu, deprem anının ürkütücü olduğunu ifade etti. Hala unutamıyorum ve ölene kadar da unutmayacağım. Çocuklar yanımdaydı. Deprem başlayınca çocukları alıp 3 metre ötedeki duvara doğru gittim. Eşim de başka yerde bağırıyordu, ne yapacağımı bilemedim. Sadece çocuklara odaklandım, onlara sarıldım. ‘Son nefesimizi burada alacağız’ diye düşündüm. Aynı zamanda dua etmeye başladım. Deprem devam ederken çocukları alıp bir centilmenlikle dışarı çıktım. Hava soğuktu, buz gibiydi. Bina ağır hasar gördü ama yıkılmadı. Daha sonra eşim de çıktı. Allah’a şükür hayattayız ama hepimizin psikolojisi bozuldu” dedi.
